Słownik

 
Termin Definicja Łącze 
∆E Miara postrzeganej różnicy kolorów.  
Kolor achromatyczny Kolor, który można opisać jedynie poprzez jego jasność.  
Widmo absorpcji Widmo po przejściu przez medium.  
Addytywne mieszanie barw Połączenie spektralnie różnego promieniowania widzialnego. Bodźce barwne padają na siatkówkę, jeśli są rzucane w sposób ciągły lub okresowo zmieniający się w tym samym miejscu, lub jeśli najmniejsze kropki wydrukowane obok siebie nie mogą być rozróżnione przez oko. W każdym razie skład widmowy bodźców barwnych nie ulega zmianie.  
Podkład Biały lub czarny obszar, na którym umieszczana jest próbka w celu dopasowania barw. Stopień XY CSA+ jest dostarczany z obiema podkładkami zgodnymi z ISO.  
Kolorymetria podstawowa System technik zdefiniowanych przez CIE w celu oceny bodźców barwnych pod względem ich identyczności. Wartości trójchromatyczne są mierzone w celu numerycznego opisania bodźców barwnych w danym systemie obserwacji (tj. w danym standardowym iluminancie CIE, obserwowanym przez jeden ze standardowych obserwatorów kolorymetrycznych CIE i z zastosowaniem danej geometrii pomiarowej).   
Czarny Podstawowy kolor CMYK używany do generowania czerni i obrazów w skali szarości.  
Generowanie czerni Metody separacji kolorów w czterokolorowym druku procesowym, które określają stosunek czerni do cyjanu, magenty i żółci. W zależności od oprogramowania użytkownik może wpływać na parametry generowania czerni. więcej informacji
Jasność 1) Wrażenie światła powstałe w wyniku obserwacji samodzielnie świecącego obszaru, którego intensywność jest określana przez bezwzględną wielkość luminancji.
2) Wartość używana do ilościowego określenia charakterystyki optycznej papieru
więcej informacji
Kandela Jednostka natężenia światła w układzie SI. 1 cd = lm/sr. więcej informacji
Nasycenie koloru Barwność nieluminescencyjnego koloru, który jest porównywany z podobnie oświetlonym obszarem, który wydaje się biały lub wysoce przepuszczalny. więcej informacji
Kolor chromatyczny Kolor, który można opisać jedynie poprzez jego odcień.  
Chromatyczność Rozróżnialna właściwość powierzchni o określonym kształcie, strukturze, rozmiarze i jaskrawości lub jasności, gdy powierzchnia ta jest porównywana z inną powierzchnią o tym samym kształcie, strukturze, rozmiarze i jaskrawości lub jasności. O chromatyczności koloru decydują obie jego właściwości: odcień i nasycenie. Można go wykreślić na wykresie chromatyczności przy użyciu współrzędnych chromatyczności. więcej informacji
Współrzędne chromatyczności Wartości trójchromatyczne, które są znormalizowane, tak aby ich suma wynosiła 1, skala diagramu chromatyczności CIE x,y. więcej informacji
Standardowy obserwator kolorymetryczny CIE 1931 znany również jako obserwator 2° Idealny obserwator, który postrzega kolory w polu 2° zgodnie z funkcją spektralnej skuteczności świetlnej dla widzenia fotopowego i na którym oparte są funkcje dopasowywania kolorów x(λ), y(λ), z(λ). Podstawy standardowego systemu kolorymetrycznego CIE 1931. więcej informacji
Standardowy system kolorymetryczny CIE 1931. Uzgodniony na poziomie międzynarodowym kolorymetryczny system obiektywnego opisu kolorów wykorzystujący trzy wirtualne kolory podstawowe (X, Y, Z) w celu utworzenia przestrzeni kolorów oraz wyprowadzone z nich wartości trójchromatyczne. więcej informacji
Standardowy obserwator kolorymetryczny CIE 1964 znany również jako obserwator 10° Idealny obserwator, który postrzega kolory w polu 10° zgodnie z funkcją spektralnej skuteczności świetlnej dla widzenia fotopowego i na którym oparte są funkcje dopasowywania kolorów x10(λ), y10(λ), z10(λ). Podstawy standardowego systemu kolorymetrycznego CIE 1964. więcej informacji
Ogólny wskaźnik oddawania barw CIE 1974 Średnia specjalnych wskaźników oddawania barw CIE 1974 dla określonego zestawu próbek kolorów.  więcej informacji
Szczególny wskaźnik oddawania barw CIE 1974 Wskaźnik oddawania barw obliczany dla jednego koloru z określonego zestawu próbek kolorów.  więcej informacji
Przestrzeń barw CIE 1976 L*a*b* W przybliżeniu jednolita percepcyjnie przestrzeń barw przedstawiona w trójwymiarowym prostokątnym układzie współrzędnych. Współrzędne a* i b* tworzą płaszczyznę, do której oś jasności L* jest prostopadła. Dodatnia oś a* przybliża kolor czerwony, a ujemna oś a* przybliża kolor zielony. Dodatnia oś b* przybliża kolor żółty, a ujemna oś b* przybliża kolor niebieski. Kolory wykreślone na zewnętrznym okręgu wokół bodźca achromatycznego mają to samo nasycenie koloru. Kolory wykreślone na promieniu mają ten sam odcień. więcej informacji
Przestrzeń barw CIE 1976 L*u*v* W przybliżeniu jednolita percepcyjnie przestrzeń barw przedstawiona jako przekształcony schemat chromatyczności CIE xy, tzn. w dwuwymiarowym prostokątnym układzie współrzędnych. Płaszczyzna u'v' pokazuje więcej odcieni fioletowych i skompresowany obszar zielony. Jasność L* jest prostopadła do płaszczyzny u'v'. Współrzędne L*u*v* umożliwiają określenie wysycenia barwy, nasycenia, kąta odcienia i różnicy odcienia. więcej informacji
Diagram chromatyczności CIE xy Diagram chromatyczności, na którym wykreślone są wszystkie kolory widmowe i chromatyczności uzyskane przez addytywne mieszanie kolorów. więcej informacji
Iluminant CIE Źródło światła, którego widmowy rozkład mocy jest zdefiniowany przez CIE jako standard pomiarowy. więcej informacji
Kolorymetria System technik zdefiniowanych przez CIE do oceny bodźców barwnych pod względem ich identyczności, do oceny postrzeganej różnicy bodźców barwnych oraz do oceny wyglądu barw. Kolorymetrię można podzielić na podstawową i zaawansowaną.  
Kolor Wrażenie wizualne zdefiniowane przez bodziec kolorystyczny o określonej chromatyczności i jaskrawości lub jasności. Kolor można opisać za pomocą wartości trójchromatycznych.  
Przebarwienie Brak równowagi w neutralnych kolorach spowodowany przewagą jednego z kolorów podstawowych. Można go ocenić za pomocą spektrofotometru.  
Stałość koloru Niemal całkowita fizjologiczna kompensacja zmiany koloru iluminantu dzięki adaptacyjnej zmianie koloru. W rezultacie kolor jest postrzegany jako prawie taki sam w różnych warunkach oświetleniowych.   
Gęstość koloru Wartość jasności zadrukowanego obszaru podłoża, która jest określona przez ujemny logarytm przy podstawie dziesięć współczynnika odbicia lub współczynnika przepuszczania tego obszaru. Może być mierzona za pomocą spektrodensytometru.  
Różnica kolorów Geometryczna odległość między kolorami wykreślonymi w dwu- lub trójwymiarowej przestrzeni kolorów. Wartość ta powinna być zaprojektowana tak, aby korelowała z wielkością postrzeganej różnicy kolorów. Jego miarą jest ∆E. Spektrofotometry mogą bezpośrednio pokazywać różnicę kolorów między wzorcem a próbką.  
Równanie różnicy kolorów Matematyczne wyrażenie różnicy kolorów, często w postaci odległości euklidesowej. Spektrofotometry często wykorzystują różne równania.  
Gamut kolorów Ilość wszystkich kolorów obecnych w scenie lub obrazie, lub kolorów, które mogą być generowane przez urządzenie obrazujące w określonych okolicznościach poprzez mieszanie kolorów podstawowych. Ta liczba kolorów, gdy jest przedstawiona graficznie w trójwymiarowej przestrzeni kolorów, jest również nazywana bryłą kolorów. Należy pamiętać, że urządzenie wejściowe można scharakteryzować kolorymetrycznie, ale nie ma ono gamutu kolorów.  
Granica gamutu kolorów Graficzna reprezentacja współrzędnych przestrzeni kolorów dla kolorów podstawowych i ich najbardziej nasyconych kolorów pochodnych, które tworzą powierzchnię gamutu kolorów.  
Mapowanie gamutu kolorów Przekształcenie gamutu kolorów medium źródłowego lub obrazu źródłowego, które kompensuje różnice w gamucie kolorów medium źródłowego i docelowego. Niektóre profilery pozwalają wpływać na strategię mapowania gamutu.  
Zarządzanie kolorami Przepływ pracy ze zmienną liczbą procesów i przesyłaniem danych za pośrednictwem danych z pomiarów spektralnych.  
Zgodność kolorów Celowy lub przypadkowy wynik dopasowywania kolorów. Może być kontrolowana obiektywnie za pomocą spektrofotometru.   
Dopasowywanie kolorów Proces mieszania kolorów w celu uzyskania koloru, który jest nie do odróżnienia od koloru odniesienia. W różnych branżach do zapewnienia zgodności kolorystycznej produktów wykorzystywane jest oprogramowanie CCM.  
Współczynnik oddawania kolorów Miara oddawania kolorów. ∆E jest obliczana przy użyciu wartości trójchromatycznych próbki, która jest oświetlana najpierw przez iluminant odniesienia, a następnie przez testowe źródło światła. ∆E jest następnie przekształcana w szczególny lub ogólny wskaźnik oddawania koloru.
Może być wyświetlana bezpośrednio za pomocą KM CL-500A. 
więcej informacji
Separacja kolorów Działanie polegające na tworzeniu monochromatycznych wartości barwników i przechowywaniu ich w odpowiednim kanale koloru pliku obrazu. Filtry ICC różnią się strategią i jakością separacji kolorów.  
Przestrzeń barw Przestrzenna reprezentacja kolorów, które można opisać liczbowo za pomocą wartości trójchromatycznych w dwóch lub trzech wymiarach.   
Bodziec kolorystyczny Promieniowanie widzialne, które powoduje postrzeganie kolorów, gdy tylko padnie na siatkówkę.   
Temperatura barwowa Miara opisująca chromatyczność źródła światła. Temperatura promiennika Plancka o tej samej chromatyczności co dane źródło światła, ale zwykle nie o tym samym widmowym rozkładzie mocy. więcej informacji
Barwnik Część farby drukarskiej, która nadaje jej charakterystyczny odcień. Może to być barwnik lub pigment. Oprogramowanie CCM wykorzystuje kalibracje barwników do obliczania receptur kolorów.  
Barwność Właściwość obszaru, który jest postrzegany jako mniej lub bardziej chromatyczny.  
Commission Internationale de l'Éclairage Organizacja non-profit prowadząca badania w zakresie oświetlenia i kolorymetrii.  
Uzupełniająca długość fali Współrzędna Helmholtza, która może być używana do określenia odcienia i nasycenia koloru wykreślanego na diagramie chromatyczności CIE xy między bodźcem chromatycznym a granicą koloru fioletowego. Długość fali dopełniającej to punkt, w którym wydłużona linia prosta od punktu danego koloru przez bodziec achromatyczny przecina locus widma (np. λc = c530 nm).  
Widmo ciągłe Widmo widzialne, które można wykreślić, mając strumień promieniowania na wszystkich długościach fal.  
Kontrast Różnica między dwoma elementami wizualnymi o jednej wspólnej właściwości, np. kontrast druku.  
Skorelowana temperatura barwowa Miara opisująca chromatyczność źródła światła, jeśli nie można mu przypisać temperatury dystrybucji. Temperatura promiennika Plancka o współrzędnych chromatyczności na izoliniach temperatury zdefiniowanych przez Judda. więcej informacji
Cyjan Jeden z kolorów podstawowych w czterokolorowym druku technologicznym, który definiuje przestrzeń kolorów CMYK.   
Charakteryzacja urządzenia Część procesu profilowania polegająca na pomiarze wartości zależnych od urządzenia i umieszczeniu ich w tabeli wraz z niezależnymi od urządzenia wartościami trójchromatycznymi CIEXYZ lub CIEL*a*b*. Można to zrobić za pomocą automatycznych czytników wykresów testowych.  
Przestrzeń barw zależna od urządzenia Dowolna przestrzeń braw zdefiniowana przez charakterystykę odwzorowania kolorów rzeczywistego lub wirtualnego urządzenia obrazującego. Przestrzeń barw zależna od urządzenia może być kolorymetryczną przestrzenią barwną.  
Przestrzeń barw niezależna od urządzenia Dowolna przestrzeń barw zdefiniowana przez wartości trójchromatyczne CIE XYZ lub ich pochodne, zwykle przestrzeń barw CIE 1976 L*a*b*.  
Profil DeviceLink Format profilu opracowany przez International Color Consortium, który jest używany do bezpośredniego łączenia dwóch urządzeń obrazujących bez przekształcania przestrzeni barw za pośrednictwem przestrzeni połączeń profilu.  
Siatka dyfrakcyjna Element spektralnego urządzenia pomiarowego do rozdzielania światła polichromatycznego na oddzielne długości fal.  więcej informacji
Rozproszony Rozkładający się równomiernie we wszystkich kierunkach, bez połysku (np. odbicie rozproszone).  
Odbicie rozproszone Rodzaj odbicia, w którym wiązka wypływająca jest idealnie skierowana we wszystkich kierunkach.  
Temperatura dystrybucji Miara opisująca chromatyczność źródła światła. Temperatura promiennika Plancka o tej samej dystrybucji mocy widmowej co opisywane źródło światła. więcej informacji
Dominująca długość fali Współrzędna Helmholtza, która może być używana do określenia odcienia i nasycenia koloru na diagramie chromatyczności CIE xy. Dominująca długość fali może być wykreślona na locusie widma jako punkt przecinany przez wydłużoną linię prostą od bodźca achromatycznego przez punkt danego koloru.  
Fluorescencyjny środek wybielający Substancja, która pochłania energię UV i emituje ją jako widzialne światło niebieskie. Służy do kompensacji żółtawych przebarwień różnych materiałów, takich jak papier, tekstylia i tworzywa sztuczne, albo do zwiększenia wrażenia „bieli”. więcej informacjiwięcej informacji
Intensywność wybielania fluorescencyjnego Wskaźnik służący do ilościowego określania ilości wybielaczy optycznych w papierze.  
G7 Metoda kalibracji systemów drukujących. Dzięki spektrofotometrom możliwe jest przeprowadzenie certyfikacji G7.  
Zielony Jeden z addytywnych kolorów podstawowych zdefiniowanych przez CIE, które definiują przestrzeń barw RGB.  
Szary Kolor, który posiada wszystkie długości fal promieniowania widzialnego w równych ilościach i dlatego nie ma odcienia.  
Balans szarości Wartości koloru dla określonej kombinacji kolorów technologicznych w czterokolorowym druku technologicznym lub dla kolorów RGB, które wyglądają jak kolor achromatyczny w określonych warunkach wyjściowych i oglądania.
Może być kontrolowany za pomocą spektrofotometrów.
 
Współrzędna Helmholtza Wartość liczbowa, która oddzielnie określa bodziec koloru w odniesieniu do jego odcienia i nasycenia. Współrzędne Helmholtza to dominująca długość fali, uzupełniająca długość fali i czystość wzbudzenia.  
Odcień Właściwość koloru, która odróżnia kolor chromatyczny od achromatycznego. Odcień można określić za pomocą współrzędnych chromatyczności koloru lub dominującej długości fali (lub uzupełniającej długości fali) na diagramie chromatyczności CIE x,y. więcej informacji
Natężenie światła Wielkość fotometryczna. Iloraz strumienia świetlnego padającego na powierzchnię przez wielkość tej powierzchni. więcej informacji
Iluminant Promieniowanie widzialne, którego względny widmowy rozkład mocy jest znany. więcej informacji
Irradiancja Wielkość radiometryczna. Iloraz padającego strumienia promieniowania przez powierzchnię ograniczony kątem bryłowym. więcej informacji
Linia izotemperatury Linia łącząca współrzędne chromatyczności stałych skorelowanych temperatur barwowych przecinająca locus Plancka.  
Rozpraszanie światła Niejednorodne media powodują, że padające fotony odchylają się od prostej trajektorii. Część padającego promieniowania lub światła, która jest pochłaniana przez medium, jest odbijana dyfuzyjnie w medium.  
Źródło światła Źródło promieniowania widzialnego, w tym promieniowania ultrafioletowego i podczerwonego. więcej informacji
Bodziec świetlny Promieniowanie widzialne padające na siatkówkę i powodujące percepcję światła.  
Jasność Wrażenie światła wywołane obserwacją oświetlonego obszaru w porównaniu z innym, podobnie oświetlonym białym lub przepuszczającym światło obszarem, którego intensywność jest reprezentowana przez względne wartości współczynnika luminancji lub współczynnika odbicia.  
Lokalny kontrast Różnica między dwoma sąsiadującymi elementami wizualnymi o jednej wspólnej właściwości, np. jasności pikseli.  
Lumen Jednostka strumienia świetlnego w układzie SI. Strumień świetlny emitowany w obrębie jednego steradianu przez źródło punktowe o stałym natężeniu światła wynoszącym jedną kandelę. więcej informacji
Współczynnik luminancji Fotometryczny korelat współczynnika radiancji, który określa względną jasność koloru przedmiotu, podając stosunek luminancji L oświetlonego przedmiotu do luminancji Lw równomiernie oświetlonego idealnego dyfuzora odbijającego. więcej informacji
Kolor luminescencyjny Kolor przypisywany przedmiotowi świecącemu samodzielnie lub przedmiotowi odbijającemu światło. więcej informacji
Strumień świetlny Wielkość fotometryczna. Strumień promieniowania ważony widmową funkcją skuteczności świetlnej V(λ) standardowego obserwatora fotometrycznego CIE. więcej informacji
Światłość Wielkość fotometryczna. Iloraz emitowanego strumienia świetlnego przez jego kąt bryłowy. Jednostka: kandela. więcej informacji
Luks Jednostka natężenia oświetlenia. więcej informacji
M0 Tryb pomiaru przyrządów odbijających zgodny z ISO 13655:2009 wykorzystujących lampę wolframową jako źródło światła. Zawartość UV nie jest określona. Z tego względu tryb ten nie powinien być używany w przypadku stosowania papierów z rozjaśniaczami optycznymi.  
M1 Tryb pomiaru zgodny z normą ISO 13655:2009. Zawartość UV zastosowanego źródła światła wzbudza rozjaśniacze optyczne równe CIE D50. Dzięki VFS KM FD były pierwszymi instrumentami umożliwiającymi zastosowanie M1.  
M2 Tryb pomiaru zgodny z normą ISO 13655:2009 przy ograniczonej zawartości UV w źródle światła. Często realizowany przy użyciu filtra odcinającego UV. KM VFS umożliwia pomiary zgodnie z M2.  
M3 Tryb pomiaru zgodny z normą ISO 13655:2009 przy użyciu światła spolaryzowanego i filtra polaryzacyjnego przed czujnikiem. Służy do minimalizowania różnic między mokrymi i wysuszonymi wydrukami offsetowymi.   
Elipsa MacAdama Obszar elipsoidy na diagramie chromatyczności CIE xy. Obszary te reprezentują wszystkie kolory, które są percepcyjnie nieodróżnialne od określonego koloru odniesienia. Elipsy MacAdama mają różne kształty i kierunki.  
Magenta Jeden z kolorów podstawowych w czterokolorowym druku technologicznym, który definiuje przestrzeń kolorów CMYK.   
Kolor metameryczny metamer / Bodźce barwne, które różnią się widmowo, ale mają takie same wartości trójchromatyczne dla danego iluminantu i obserwatora. Indeks metamorfizmu opisuje skutki takiej zmiany kolorymetrycznej iluminantu.  
Punkt czerni monitora Minimum intensywności koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego wyświetlacza RGB odwzorowanego przez współrzędne chromatyczności CIE x i y oraz współrzędną luminancji Y. To minimum wynosi R=0, G=0, B=0. więcej informacji
Punkt bieli monitora Maksimum intensywności koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego wyświetlacza RGB odwzorowanego przez współrzędne chromatyczności CIE x i y oraz współrzędną luminancji Y. To maksimum wynosi R=255, G=255, B=255. więcej informacji
Monochromatyczny Określenie to odnosi się do pojedynczej długości fali lub nieskończenie małego przedziału długości fali.  
Światło monochromatyczne Promieniowanie widzialne o pojedynczej długości fali.  
Monochromator Urządzenie do rozpraszania promieniowania polichromatycznego na jego widmo (2) w postaci obrazów szczelinowych światła monochromatycznego. więcej informacji
Kolor nieluminescencyjny Kolor przypisywany wtórnemu źródłu światła.  
Normalizacja Wielkość skalowana tak, aby mieściła się w określonym zakresie (często jest to skala od 0 do 1).  
Optyczny środek rozjaśniający Substancja, która pochłania energię UV i emituje ją jako widzialne światło niebieskie. Służy do kompensacji żółtawych przebarwień różnych materiałów, takich jak papier, tekstylia i tworzywa sztuczne, albo do zwiększenia wrażenia „bieli”.  
Promieniowanie optyczne Promieniowanie elektromagnetyczne obejmujące widmo ultrafioletowe (UV), widmo widzialne i widmo podczerwone. (Zakres długości fal to ok. 10 nm - 10.000 nm.)  
Kolor poza gamutem Wartości trójchromatyczne w źródłowej przestrzeni barw, które nie mają odpowiednika kolorymetrycznego w docelowej przestrzeni barw i dlatego nie mogą być wyświetlane na medium wyjściowym, chyba że zostaną wykonane metody mapowania gamutu, przycinania gamutu lub kompresji gamutu.  
Profil wyjściowy Profil ICC opisujący urządzenie wyjściowe.  
Doskonały dyfuzor odbijający Idealny przedmiot, który odbija każde padające promieniowanie optyczne bez strat i niezależnie od kąta padania (współczynnik odbicia ρ = 1). Jego kolor jest zawsze nazywany białym. Jest on wdrożony tylko jako standard reflektancji. Referencyjny standard współczynnika reflektancji.  
Locus Plancka Współrzędne chromatyczności promieniowania Plancka.  
Promiennik Plancka Idealny przedmiot, który pochłania całe padające promieniowanie i jest również idealnym promiennikiem ciepła.  
Punkt określonego bodźca achromatycznego Punkt iluminantu, gdy kolory nieluminescencyjne mają być wyświetlane na diagramie chromatyczności CIE xy.  
Światło polichromatyczne Promieniowanie widzialne o wielu długościach fal.  
Kolor podstawowy Każdy kolor, który nie jest wynikiem mieszania kolorów i który może definiować przestrzeń barw w połączeniu z innymi kolorami podstawowymi.  
Główne źródło światła Przedmiot emitujący światło.   
Podłoże do druku Materiał, na który nakładana jest farba. Często zawiera rozjaśniacze optyczne. Do pomiarów wymagany jest tryb M1.  
Farba drukarska Substancja nakładana na podłoże do druku. Może być formułowany w celu dopasowania koloru za pomocą oprogramowania CCM.  
Pryzmat Ciało przepuszczające światło, które rozprasza padające promieniowanie. Rozproszenie widma ciągłego na monochromatyczne obrazy szczelinowe. więcej informacji
Kolor technologiczny Kolor podstawowy w wielokolorowym druku technologicznym.  
Profile Connection Space Łącząca przestrzeń barw zdefiniowana przez International Color Consortium na podstawie przestrzeni barw CIE XYZ lub przestrzeni barw CIE 1976 L*a*b*. Zapewnia niezależny od urządzenia interfejs do przenoszenia kolorów ze źródłowej do docelowej przestrzeni barw za pośrednictwem profili kolorów.  
Profilowanie Czynność kompilowania i przechowywania funkcji transferu uzyskanych z kalibracji urządzenia i charakterystyki urządzenia w profilu kolorów urządzenia.   
Process Standard Digital Printing® Podręcznik zawierający najlepsze praktyki w zakresie druku cyfrowego. Funkcja Catch QC może być używana do testowania wydruku pod kątem zgodności z Fogra PSD®  
Process Standard Offset Podręcznik zawierający najlepsze praktyki w zakresie druku offsetowego. Do testowania wydruków pod kątem zgodności z PSO mogą być wykorzystywane spektrodensytometry KM FD i oprogramowanie Catch QC  
Zjawisko Purkiniego Zmiana maksymalnej czułości na światło z dużych długości fal na małe długości fal wywołana spadkiem luminancji. Przedstawiona przez krzywe widmowej skuteczności świetlnej odpowiednio dla widzenia fotopowego V(λ) i widzenia skotopowego V'(λ).  
Radiancja Wielkość radiometryczna. Strumień promieniowania padający na punkt powierzchni na kąt bryłowy padającego strumienia promieniowania. więcej informacji
Współczynnik radiancji Stosunek radiancji próbki do radiancji idealnego dyfuzora odbijającego, gdy kąt bryłowy = 0°.  więcej informacji
Emitancja energetyczna. Wielkość radiometryczna. Iloraz emitowanego strumienia promieniowania i napromieniowanego punktu powierzchni. więcej informacji
Energia promieniowania Energia w postaci fal elektromagnetycznych i cząstek. więcej informacji
Strumień promieniowania Ilość promieniowania. Iloraz strumienia promieniowania i danego przedziału czasu. więcej informacji
Intensywność promieniowania Wielkość radiometryczna. Iloraz emitowanego strumienia promieniowania przez jego kąt bryłowy. więcej informacji
Źródło promieniowania Dowolne źródło promieniowania elektromagnetycznego. więcej informacji
Czerwony Jeden z addytywnych kolorów podstawowych zdefiniowanych przez CIE, które definiują przestrzeń barw RGB.  
Luminant referencyjny Iluminant, do którego porównywane są inne iluminanty. więcej informacji
Reflektancja Stosunek odbitego strumienia promieniowania do padającego strumienia promieniowania mierzony jako współczynnik odbicia lustrzanego, współczynnik odbicia rozproszonego lub oba te współczynniki.  
Współczynnik odbicia    
Standard odbicia Materiały skalibrowane pod kątem idealnego dyfuzora odbijającego światło.   
Odbicie Zjawisko odbijania padającego promieniowania. Odbicie może być zwierciadlane, rozproszone lub obu tych typów (czyli mieszane) i może być mierzone jako reflektancja, współczynnik odbicia i współczynnik radiancji.  
Współczynnik odbicia Miara jasności stosowana w kolorymetrii zamiast współczynnika luminancji (i współczynnika przepuszczalności). Współczynnik odbicia odpowiada wartości trójchromatycznej Y, parametrowi jasności w systemie CIEXYZ.  
Siatkówka Tylna część oka wewnętrznego zawierająca fotoreceptory.  
Przestrzeń barw RGB Zależna od urządzenia kalorymetryczna przestrzeń barw, która jest modelowana zgodnie z zasadami addytywnego mieszania kolorów przy użyciu zdefiniowanych przez CIE kolorów podstawowych: czerwonego, zielonego i niebieskiego.  
Nasycony Właściwość koloru, który tylko minimalnie lub wcale nie miesza się z bodźcem achromatycznym.  
Nasycenie Stopień wysycenia koloru, określony przez dodaną część koloru achromatycznego i jego jasność.  
Rozpraszanie    
Kolor pochodny Kolor, który jest addytywnie lub subtraktywnie mieszany z co najmniej dwóch kolorów podstawowych.  
Wtórne źródło światła Przezroczysty lub odbijający światło przedmiot, który staje się widoczny i ma cechę jasności tylko wtedy, gdy jest oświetlony.  
Promiennik selektywny Promiennik cieplny, którego emisyjność zależy od długości fali.  
Samoświecący Jakość emitowania światła.   
Promieniowanie widzialne Promieniowanie optyczne (zakres długości fal ok. 360 nm - 830 nm), które może stymulować ludzkie oko, a tym samym wywoływać wrażenia wizualne.   
Widmo jednoliniowe Nieciągłe (dyskretne) widmo promieniowania (bez strumienia promieniowania dla każdej długości fali).  
Kalibracja oprogramowania Kalibracja monitora przeprowadzana na karcie graficznej, np. ustawienie temperatury kolorów lub wartości wyjściowych trzech kanałów kolorów R, G i B.  
Obszar lity Obszar podłoża do druku, który jest w pełni i równomiernie pokryty jednym rodzajem farby drukarskiej.   
Specjalny wskaźnik metameryzmu Różnica kolorów między dwoma metamerycznymi bodźcami barwnymi (w większości przypadków oryginał i reprodukcja), która jest spowodowana zmianami oświetlenia lub obserwatora. Do opisu źródeł światła używany jest „specjalny wskaźnik metameryzmu: zmiana iluminantu”. „Specjalny wskaźnik metameryzmu: zmiana obserwatora” porównuje próbki obserwowane odpowiednio przez standardowego obserwatora kolorymetrycznego 2° lub 10°. Normalnie specjalny wskaźnik metameryzmu jest obliczany przy użyciu wzoru różnicy kolorów CIELAB.  
Spektralny Jakość zależności długości fali od wielkości radiometrycznej.  
Kolor widmowy Kolor promieniowania monochromatycznego.  
Gęstość widmowa Iloraz wartości radiometrycznej lub fotometrycznej zmierzonej dla danej długości fali lub przedziału długości fali i tej długości fali lub przedziału długości fali.  
Linia widmowa Dyskretny obraz szczelinowy wytwarzany przez rozproszenie widma ciągłego.   
Widmowy rozkład mocy Zmiana strumienia promieniowania dla każdej długości fali lub przedziału długości fali.  
Zakres widmowy Dowolna część widma widzialnego.  
Czułość widmowa    
Widmo Rozkład natężenia promieniowania elektromagnetycznego dla każdej długości fali w danym zakresie długości fal.  
Odbicie lustrzane Rodzaj odbicia, w którym wiązka wychodząca opuszcza próbkę pod kątem 90° (= prostopadle) do wiązki padającej.  
Kolor punktowy Farba drukarska, której kolor nie jest jednym ze zwykłych kolorów podstawowych używanych w czterokolorowym druku technologicznym, tj. cyjan, magenta, żółty i czarny.  
Standardowe źródło światła Źródło światła, którego względny rozkład mocy widmowej odpowiada standardowemu iluminantowi CIE (np. lampie wolframowej). więcej informacji
Bodziec Fizyczna lub chemiczna zmiana w środowisku, która powoduje reakcję odpowiednich komórek sensorycznych.  
Subtraktywne mieszanie kolorów Długości fal promieniowania widzialnego padającego na powierzchnię o określonej teksturze, np. filtr barwny lub farby drukarskie na podłożu do druku, są pochłaniane, rozpraszane i odbijane, a zatem ulegają zmianie po wejściu do oka.  
Kolor trzeciorzędowy Kolor, który jest addytywnie lub subtraktywnie mieszany z co najmniej dwóch kolorów, przy czym tylko jeden z nich jest kolorem podstawowym.  
Promiennik cieplny Idealne lub rzeczywiste źródło emitujące światło poprzez przekształcenie energii elektrycznej w promieniowanie cieplne (np. promiennik Plancka).  
Zakres tonalny Liczba tonów koloru, które można zapisać w kanale koloru. Odpowiednim parametrem jest głębia bitowa.  
Wartość tonu 1) W pliku danych: wartość koloru CMYK sterująca wydrukiem na określonej powierzchni podłoża do druku. 2) Na wydruku: procent podłoża do druku, który wydaje się być pokryty farbą drukarską.   
Zwiększenie wartości tonu Różnica między wartością tonu na wydruku a odpowiadającą jej wartością tonu w danych cyfrowych lub na filmie półtonowym; w procentach.  
Suma wartości tonów Wartości tonów wszystkich kolorów technologicznych zsumowane w określonym punkcie obrazu cyfrowego lub filmu półtonowego.  
Transmisja Zjawisko przechodzenia promieniowania padającego. Transmisja może być zwierciadlana, rozproszona lub obu tych rodzajów (tzn. mieszana) i może być mierzona w kategoriach współczynnika transmitancji i współczynnika radiancji.  
Transmitancja Stosunek przepuszczanego strumienia promieniowania do padającego strumienia promieniowania mierzony jako transmitancja zwierciadlana, transmitancja rozproszona lub oba typy przepuszczalności.  
Współczynnik transmitancji Stosunek przepuszczonego strumienia promieniowania do padającego strumienia promieniowania, gdy kąt bryłowy > 0°.  
Trójchromatyczność Właściwość ludzkiego układu wzrokowego, która umożliwia postrzeganie kolorów za pomocą trzech typów fotoreceptorów i ich dodatkowych struktur organicznych, które różnią się pigmentami wizualnymi i wrażliwością widmową.  
System trójchromatyczny Każdy system specyfikacji kolorów, który opiera się na trzech kolorach podstawowych.  
Wizualny Standard Fluorescencji Opatentowana metoda uzyskiwania danych spektralnych z wydruku na rozjaśnionym papierze dla dowolnego oświetlenia. Używana w spektrofotometrach serii KM FD.  
Fala Wynik okresowo zmieniającego się pola elektrycznego i magnetycznego (tj. promieniowania elektromagnetycznego).  
Biały (1) Kolor RGB, który powstaje, gdy każdy kanał koloru zawiera maksymalną wartość koloru.  
Biały (2) Obszar podłoża do druku, który nie jest pokryty farbą, gdy żaden z czterech kanałów kolorów nie zawiera wartości kolorów po separacji kolorów do CMYK.   
Biały (3) Termin używany dla porównania najwyższego poziomu luminancji postrzeganego w systemie.  
Balans bieli Regulacja kanałów kolorów cyfrowego aparatu fotograficznego w taki sposób, aby kolory w scenie lub oryginale były oddawane w odniesieniu do punktu bieli sceny lub oryginału. Ten punkt bieli jest również nazywany przyjętą bielą.  
Punkt bieli Najwyższa neutralna luminancja medium obrazowania lub podłoża do druku, a tym samym wyznacznik jego zakresu dynamicznego. Również wyznacznik szarej linii.  
Żółty Jeden z kolorów podstawowych w czterokolorowym druku technologicznym, który definiuje przestrzeń kolorów CMYK.   
Efekt Yule-Nielsena Wrażenie wzrostu wartości tonu. Wrażenie to jest spowodowane rozproszeniem światła w podłożu do druku. Część światła jest przechwytywana pod obszarem pokrytym farbą drukarską, który z kolei wydaje się większy.  
Współczynnik Yule-Nielsena Modyfikacja równania Murraya-Daviesa. Może być używany do oddzielenia optycznego od geometrycznego wzrostu wartości tonu. Może być również używany do regulacji odczytów spektrodensytometru na płytkach drukarskich w celu dopasowania do odczytów mikroskopu cyfrowego.